Η αυτοπεποίθηση είναι στάση ζωής. Λέγοντας αυτοπεποίθηση εννοούμε πως έχω την πεποίθηση για να πετύχω κάποιο στόχο που έχω βάλει ή ακόμα να ανταπεξέλθω σε δύσκολες καταστάσεις που θα μου παρουσιαστούν στη ζωή.
Ένας άνθρωπος με υγιή αυτοπεποίθηση δεν τον ενδιαφέρει να είναι ανταγωνιστικός, δεν νιώθει την ανάγκη να αποδείξει σε κανέναν τίποτα παρά μόνο να προσφέρει σε όσους μπορεί περισσότερο. Εμπνέει εμπιστοσύνη και αναγνωρίζει πως για τα όμορφα αλλά και για τα άσχημα που θα τύχουν στη ζωή του, δεν θα φταίει ο ένας και ο άλλος γύρω του, αλλά ο ίδιος και αυτό έχει το θάρρος να το αναγνωρίσει. Ακόμα και στα άσχημα δεν θα τιμωρήσει τον εαυτό του, αλλά θα πάρει την ευθύνη των επιλογών του και θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης του για να μπορέσει να προχωρήσει μπροστά, πιο σωστά, πάντα με θετική στάση απέναντι στον εαυτό του και στη ζωή.
Τα πάντα σήμερα χρειάζονται αυτοπεποίθηση για να πετύχεις. Στην εργασία, στις σχέσεις, στην επικοινωνία μας γενικά με τους άλλους ανθρώπους. Πρέπει να υπάρχει υγιής αυτοπεποίθηση και όχι έπαρση και αυτό το αποκτάς μέσα από τις διάφορες καταστάσεις στις οποίες έχεις περάσει, έχεις παλέψει για αυτές και τα έχεις καταφέρει.
Σε μια υγιής αυτοπεποίθηση δεν υπάρχει χώρος για έπαρση, δεν έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Η υγιής αυτοπεποίθηση και η έπαρση είναι τελείως διαφορετικές έννοιες. Στην έπαρση και στο να έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου σημαίνει, πως στην τελική, δεν σε γνωρίζεις πραγματικά, τις αδυναμίες και τους φόβους σου. Δεν έχεις μπει καν στο κόπο να αναγνωρίσεις τις πραγματικές δυνατότητές σου.
Θα πρέπει να πούμε πως η αυτοπεποίθηση είναι κάτι για το οποίο μαθαίνουμε από την παιδική μας ηλικία και σιγά σιγά την αναπτύσσουμε μεγαλώνοντας. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο σημαντικός είναι πρώτα ο ρόλος της οικογένειας και μετά ο ρόλος του σχολείου και οι κοινωνικές συναναστροφές. Οι γονείς θα πρέπει να αποδέχονται το παιδί τους ακόμα και στα λάθη του, με αγάπη γιατί έτσι χτίζεται μια υγιής αυτοπεποίθηση. Όταν είναι υπερπροστατευτικοί και δεν το ενθαρρύνουν στην ανεξαρτησία του ή είναι απαιτητικοί ή κριτικοί απέναντί του, τότε το παιδί χάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του άρα κατ’ επέκταση χάνει την εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Με τον ίδιο τρόπο πλάθεται η αυτοπεποίθηση στο κοινωνικό περιβάλλον, στις φιλίες ή στους συνομήλικούς του.
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως, θα πρέπει να σταματήσουμε να λέμε το γνωστό «για όλα φταίνε οι γονείς». Θα πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας, να βρούμε τα λάθη και με «αγάπη» να τα διορθώσουμε αναπτύσσοντας έτσι την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και όχι να τους κατηγορούμε, να τους τιμωρούμε και να τους ρίχνουμε την ευθύνη. Να τους δώσουμε την αγάπη μας και την εκτίμησή μας. Αν δεν μας έμαθαν κάποια πράγματα, είναι γιατί και αυτοί δεν τα ήξεραν ή δεν τους είχαν δοθεί από τους δικούς τους γονείς.
Το να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους είναι και ανώριμο και σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό γιατί έτσι αρνούμαστε θελημένα να μην απαλλαγούμε από τον φόβο της ευθύνης αλλά και απομακρυνόμαστε από την ανάπτυξή αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης σε εμάς τους ίδιους.
Είστε ειλικρινής με τον εαυτό σας; Μάθετε πως να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και αυτοπεποίθηση.
Ένας πολύ απλός τρόπος είναι να καθίσετε κάπου ήσυχα και να γράψετε τι έχετε πετύχει μέχρι τώρα αλλά και σε τι έχετε αποτύχει. Χρειάζεται όμως να είστε πολύ ειλικρινής με τον εαυτό σας. Αναλύστε με κάθε λεπτομέρεια και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Με αυτόν τον τρόπο θα δείτε πως θα αλλάξει η οπτική γωνία που βλέπετε τον εαυτό σας και είναι ένα σημαντικό βήμα για να χτίσετε την εμπιστοσύνη στις ικανότητές σας.
Όσο για τις αποτυχίες, σύμφωνα με το νευρογλωσσικό προγραμματισμό, δεν υπάρχει αποτυχία, απλά διαφορετικοί δρόμοι για να φτάσεις εκεί που επιθυμείς. Σκεφτείτε μόνο, πότε ήταν η τελευταία φορά που κάτσατε περνώντας χρόνο με τον εαυτό σας, να σκεφτείτε, να γράψετε και να αναγνωρίσετε στο τέλος όλες σας τις ικανότητες και επιτυχίες;
Να γράψετε αναλυτικά τι είναι αυτό που σας ρίχνει την αυτοπεποίθησή σας, στο οικογενειακό, εργασιακό, φιλικό και προσωπικό περιβάλλον. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πως αισθανόσαστε; Πως αντιδράτε; Κάντε αμέτρητα «γιατί», μέχρι την στιγμή που η απάντηση θα σας οδηγήσει στην απελευθέρωση για να κερδίσετε την χαμένη αυτοπεποίθηση σας, αλλάζοντας στάση ή πορεία πλεύσης.
Να κάνετε παρέα με θετικούς ανθρώπους,να βλέπετε πως συμπεριφέρονται, πως αντιδρούν, πως σκέφτονται. Όχι να τους μιμηθείτε ακριβώς σε όλα αλλά να παραδειγματιστείτε από την στάση τους απέναντι στη ζωή και αν βλέπετε κάτι καλό που σας ωφελεί να το υιοθετήσετε, φέρνοντας το στα δικά σας μέτρα.
Να κοιτάξετε γύρω σας να βρείτε ανθρώπους που έχουν περάσει ή που περνούν δύσκολες καταστάσεις, παραδείγματος χάρη, θέματα υγείας που μπορεί να μην είναι και περαστικά από την ζωή τους. Άπειρα τα παραδείγματα ανθρώπων που αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις με πίστη, με κουράγιο και με τεράστια δύναμη ψυχής και να τους βλέπεις να έχουν τεράστια θέληση, να μην το βάζουν κάτω, να συνεχίζουν να προχωρούν μπροστά και να βάζουν στόχους. Να προσπαθούν και να τα καταφέρνουν, κουβαλώντας πάντα μαζί τους το πρόβλημά τους. Συνεχίζουν να προχωρούν και να βγαίνουν νικητές έχοντας υγιή αυτοπεποίθηση, θέληση και αγάπη. Χωρίς έπαρση, χωρίς εγωισμούς. Μόνο δύναμη ψυχής για να παλεύουν με τους φόβους τους και να βγαίνουν νικητές.
Έχει να κάνει λοιπόν, με τον τρόπο που σκεφτόμαστε, γιατί από αυτό εξαρτάται το πως θα συμπεριφερθούμε, το πως βλέπουμε τον κόσμο και το πως αντιλαμβανόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο τρόπος σκέψης μας είναι φυσικά τα πιστεύω και οι αξίες που έχουμε αποκτήσει από την οικογένεια μας, γονείς, αδέρφια, οικογένεια και κοινωνικό περιβάλλον. Θα χρειαστεί να τα αξιολογήσουμε ξανά και να αναπτύξουμε τον δικό μας τρόπο σκέψης, να αναγνωρίσουμε τα σωστά μας και τα λάθη μας, γιατί μόνο έτσι θα κτίσουμε την αυτοπεποίθησή μας.
Να εστιάζουμε στα θετικά και να σταματήσουμε να μένουμε και να αναλύουμε μόνο τα αρνητικά σε ότι μας συμβεί. Μόνο εστιάζοντας στα θετικά θα μπορέσουμε να βρούμε λύσεις. Σε κάθε δύσκολη κατάσταση να οραματιζόμαστε το πως θα είμαστε όταν καταφέρουμε να την ξεπεράσουμε.
Προσοχή! Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ικανότητες. Η σύγκριση είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι, που ξεκινά από μικρή ηλικία, για αυτό να μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας κυρίως με άτομα που μπορεί να έχουν πετύχει πολλά. Ας ξεκινήσουμε να τον συγκρίνουμε με κάποιους με λιγότερες επιτυχίες.
Τι λέτε; Θα φροντίσετε να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας να τον ανακαλύψετε χωρίς βιασύνες, χωρίς τεμπελιά και με ειλικρίνεια;
Τι λέτε; Έχετε την τόλμη, χωρίς έπαρση εγωισμού, να αξιολογήσετε τις αξίες και τις πεποιθήσεις με τις οποίες έχετε μεγαλώσει και ίσως να αλλάξετε τρόπο σκέψεις;
Μήπως έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου;
Χρωστάτε σίγουρα μια ειλικρινή απάντηση στον εαυτό σας.
ความคิดเห็น