Ζούμε σε μία εποχή που χαρακτηρίζεται από φοβίες κάθε είδους, σύγχυση, άγχος, πίεση και ενώ λέμε πως ζούμε στην εποχή της επικοινωνίας, εν τούτοις αδυνατούμε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, μεγαλώνοντας το χάσμα, φτάνοντας και σε ακραίες, μερικές φορές αντιδράσεις.
Έχουμε τεράστιες ευκαιρίες και όμως ζούμε στην πιο προβληματική εποχή, αν την συγκρίνουμε με άλλες παλαιότερες με λιγότερες ευκαιρίες και δυνατότητες.
Θα πρέπει ο καθένας από εμάς να βρει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί και όλοι μαζί σιγά σιγά, να προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε, έτσι ώστε να αρχίσουν να γίνονται καλύτερα τα πράγματα. Αν ξεκινήσουμε να βάζουμε σε τάξη τον εαυτό μας, όσο αφορά το μυαλό μας, τις σχέσεις μας, την ζωή μας, τότε θα δούμε ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν.
Αρκεί να το θέλουμε πραγματικά.
Βάζοντας τάξη στον εαυτό μας, μπορούμε να κάνουμε τα εξής:
Να βάζουμε προτεραιότητες στη ζωή μας. Ζώντας σε μια εποχή που τρέχουμε να τα προλάβουμε όλα, μέσα σε μια συνεχή πίεση και άγχος, φτάνουμε σε σημείο να μην ξέρουμε τελικά τι κάνουμε και για ποιό λόγο. Αν κάτσουμε να αναλογηστούμε κάνουμε αυτό που μας πιέζει πιο πολύ, από το να κάνουμε αυτό που θέλουμε και αγαπάμε. Και όλα αυτά χωρίς στην ουσία να ξέρουμε το γιατί και αν στο τέλος της ημέρας θα νιώθουμε ευτυχισμένοι και πλήρης.
Ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Κάτι που είναι αναγκαίο στις ημέρες μας. Διάφορες πεποιθήσεις από το παρελθόν, θέλουν τα άτομα που επιθυμούν να έχουν καριέρα, να μην τους επιτρέπεται η οικογενειακή ζωή ή να πρέπει να διαλέξουν μεταξύ καριέρας και οικογένειας. Είναι αναγκαίο λοιπόν να ξεχωρίσουμε την επαγγελματική μας ζωή από την προσωπική και να μην μεταφέρουμε την εργασία μας στο σπίτι, ή στις στιγμές που πρέπει να ζούμε με την οικογένειά μας, τους φίλους, τα παιδιά μας, την σχέση αλλά και με τον εαυτό μας. Γιατί αν όλη η μέρα μας είναι μόνο εργασία, πότε θα προλάβουμε να κάνουμε τα πιο απλά πράγματα, με ποια ενέργεια και ποιό κέφι;
Να μην εξαρτόμαστε από τις γνώμες των άλλων, χωρίς να έχουμε όμως το αίσθημα της έπαρσης. Να ξέρουμε τα καλά μας, τις δυνατότητές μας αλλά και μπορούμε να παραδεχτούμε τις αδυναμίες μας - κάτι πολύ σημαντικό -, χωρίς το αίσθημα του φόβου και της έπαρσης και να μπορούμε να τις μειώσουμε. Μόνο έτσι θα επικοινωνούμε σωστά με τους άλλους χωρίς να εξαρτόμαστε από την γνώμη τους.
Να αναγνωρίσουμε τα δικά μας προβλήματα και να προσπαθήσουμε να τα λύσουμε. Να σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους για ό,τι αρνητικό μας συμβαίνει και να σκέφτούμε μήπως έχουμε και εμείς μέρος ευθύνης λόγω των επιλογών μας, για πράγματα που εξαρτώνται από εμάς, όπως διάφορες ενέργειες, επιλογή συντρόφου κ.ά., μέχρι εκείνη την στιγμή. Να βρω τα λάθος πιστεύω μου.
Να βρούμε τις αξίες μας και να αναγνωρίσουμε τις επιτυχίες μας. Πολλές φορές μιλάμε και πράττουμε χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να αντιληφθούμε αν αυτά που είπαμε ή κάναμε, έχουν κάποια αξία ή μας δίνουν αξία. Μόνο έτσι ο άνθρωπος θα ζει σε αρμονία όχι μονο με τον εαυτό του αλλά και με τους άλλους. Τις περισσότερες φορές περιμένουμε από τους άλλους να ανγνωρίσουν κάτι που έχουμε καταφέρει, για να αντιληφθούμε και εμείς ότι όντως πετύχαμε κάτι. Αυτό όμως δημιουργεί επικίνδυνη εξάρτηση και μπορεί να οδηγήσει και σε συγκρούσεις με την παραμικρή διαφωνία. Δεν είμαστε σε θέση από μόνοι μας να αναγνωρίσουμε τις επιτυχίες μας με σύνεση και χωρίς έπαρση. Φυσικά και είναι καλό να ακούμε τους άλλους αλλά όχι στο να μας κρίνουν αν είμαστε καλοί ή κακοί, αλλά στο να μας δείξουν αν έχουμε κάνει λάθος, πως να βελτιωθούμε.
Να μένουμε σταθεροί στις αποφάσεις μας. Πολλοί άνθρωποι βάζουν στόχους στην ζωή τους αλλά λίγοι είναι αυτοί που φτάνουν να τα υλοποιήσουν επηρεαζόμενοι από τις πρώτες δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν, από τις διάφορες αρνητικές γνώμες του περιβάλλοντος ή την χαμηλή θέληση.
Είναι στο χέρι μας γιατί είναι επιλογή μας και ευθύνη μας.
Πρέπει να υπάρχει θέληση, διάθεση και πάθος.
Την απόλυτη ευθύνη την έχουμε εμείς.
Commentaires